Het zoekend gesprek als antenne
The Searching Conversation as an Antenna
The previous stages in the biographical journey have yielded much: the reflection has expanded the client’s self-knowledge, and unmistakable feelings have surfaced. This helps the woman or man honestly weigh which aspects of their life situation hold value for the future. And, importantly, which aspects would best be concluded or left behind to make space for something new.
‘Aspects’ can mean anything: habits, opinions, relationship patterns… in both personal life and work.
A sort of decluttering takes place—not from negative self-judgement, but from an authentic emotional core.
As a coach, I have gained insight into the person’s life: What circumstances and people have influenced hime or her? What are the life themes in this unique life path? What are the talents, ideals, and dreams?
This information casts the initial question in a new light: the initial question was the cover for something meaningful the person is pursuing. It has a direction.
Instead of a quick fix, we can continue the conversation with a focus on exploring future possibilities. This exploration of the future now has, thanks to the earlier stages, roots in the individual biography. It can pick up signals that the person intuitively recognizes as essential. This exploration is not wishful thinking nor artificial aspiration.
The conversation now becomes a colourful palette, unfolding in a playful and creative manner. Various scenarios are projected like antennas onto the future horizon: How might the client’s life look in a few years? One scenario feels cold, another lukewarm, but then one stands out as genuinely warm, sparking enthusiasm. Recognition: “Yes, I can see myself doing that!” “That’s what I’ve been seeking.” “That’s the real me.”
This is a milestone in the journey.
The directionless client now has an attractive vision of the future ahead. The imagination fits meaningfully within the person’s biography. There is a deep recognition.
Then comes the planning! More about this in The Planning Conversation.
De vorige trajecten in de biografische zoektocht hebben veel opgeleverd: de terugblik verruimde de zelfkennis van de cliënt en onmiskenbare gevoelens zijn komen bovendrijven. Dit helpt de vrouw of man om eerlijk af te wegen welke aspecten van haar of zijn leefsituatie waardevol blijven naar de toekomst toe. En vooral ook welke aspecten best worden afgerond of achtergelaten om plaats te maken voor iets nieuws.
‘Aspecten’… kunnen van alles zijn: gewoonten, opinies, relatiepatronen… Zowel in privéleven als in ‘t werk.
Er vindt een soort decluttering plaats, niet vanuit negatieve zelf- oordelen, maar vanuit de eigen oprechte gevoelswereld.
Als coach heb ik inzicht gekregen in het leven van de persoon: welke omstandigheden en mensen hebben hem of haar beïnvloed? Wat zijn de levensthema’s in deze unieke levensloop? Wat zijn de talenten, idealen en dromen?
Deze informatie plaatst de startvraag in een nieuw licht: de startvraag was het omhulsel van iets belangrijks dat de persoon nastreeft. Er zit een richting in.
In plaats van een quick fix kunnen we het gesprek voortzetten met het zoeklicht op toekomstverkenningen en -mogelijkheden. Dit toekomstonderzoek heeft nu – dankzij de vorige trajecten – ahw wortels in de individuele biografie. Het kan signalen opvangen die de persoon wezenlijk intuïtief herkent. Het toekomst onderzoek is dus geen wishful thinking en ook geen artificiële aspiratie.
Het gesprek is nu een veelkleurig palet en verloopt speels en creatief. Diverse scenario’s worden als antennes geprojecteerd op de toekomsthorizon: hoe zou het leven van de cliënt er kunnen uitzien binnen enkele jaren? Het ene scenario is koud, het andere lauwwarm maar dan springt er één uit dat heel warm is en het enthousiasme laat opflakkeren. Herkenning: ‘Ja, dat zie ik me doen!’’ Dat is wat ik altijd gezocht heb.’ ‘Dat ben ik ten voeten uit.’
Dit is een mijlpaal in de reis.
De cliënt-zonder-richting is nu iemand met een aantrekkelijk toekomstbeeld voor zich. De imaginatie past zinvol in de biografie van de persoon. Er is diepe herkenning.
Dan komt het plannen! Daarover meer in Het Planningsgesprek.